Trabaho Para sa Taong Bayan

Agatha Pelayo, Pebrero 29, 2024

Iginuhit ni James Sombillo

Ang Pilipinas ay humaharap sa isang patuloy na hamon, ito ay ang kawalan ng trabaho. Bagama't nasaksihan ng bansa ang paglago ng ekonomiya nitong mga nakaraang taon, ang merkado ng trabaho ay patuloy na nagdudulot ng mga kakila-kilabot na hadlang para sa maraming Pilipino, na nag-iiwan ng bakas ng mga kahihinatnan na umaabot nang higit pa sa larangan ng propesyonal. Isa sa mga pangunahing dahilan ng underemployment ay ang paglaganap ng mababang sahod at impormal na mga trabaho. Marami ang nakakulong sa walang katiyakang trabaho, kung saan mahirap makuha ang seguridad sa trabaho, kakaunti ang mga benepisyo, at kadalasang kulang ang sahod upang mapanatili ang isang disenteng pamantayan ng pamumuhay. Ito ay hindi lamang nagpapanatili ng isang ikot ng kahirapan ngunit pinipigilan din ang pag-unlad ng ekonomiya sa kabuuan. Ang mga rate ng kawalan ng trabaho, habang nagbabago, ay nananatiling alalahanin. Bukod dito, ang hindi pagkakapantay-pantay sa pagitan ng mga kasanayang taglay ng mga manggagawa at ng mga hinihingi ng umuusbong na merkado ng trabaho ay nagpapalala sa krisis sa kawalan ng trabaho. Ang mabilis na ebolusyon ng mga industriya at teknolohiya ay nangangailangan ng isang maliksi at madaling ibagay na manggagawa, ngunit ang mga sistema ng edukasyon at pagsasanay ay nagpupumilit na makasabay. Dahil dito, ang isang malaking bahagi ng lakas paggawa ay nahahanap ang sarili sa mga trabaho kung saan sila ay labis na kwalipikado, na humahantong sa kawalang-kasiyahan at hindi gaanong paggamit ng mga kasanayan.

Ang mga implikasyon ay umaabot sa mental at emosyonal na kagalingan ng mga indibidwal na nakikipagbuno sa mga pasanin ng underemployment. Ang kawalang-kasiyahan sa trabaho, kawalang-tatag sa pananalapi, at ang patuloy na takot sa pagkawala ng trabaho ay nakakatulong sa isang sama-samang pagkabalisa na umuugong sa mga pamilya at komunidad. Ang pagtugon sa underemployment ay nangangailangan ng isang multi-faceted approach na pinagsasama ang mga reporma sa patakaran, educational revamping, at isang pangako sa pagpapaunlad ng mga industriya na nagbibigay ng matatag, well-compensated na trabaho. Ang mga inisyatiba ng pamahalaan na naglalayon sa pagpapaunlad ng kasanayan, kasama ng pakikipagtulungan ng pribadong sektor, ay maaaring tulay ang agwat sa pagitan ng mga available na trabaho at mga kasanayan ng mga manggagawa. Ang pagpapalakas ng mga social safety net, pagpapabuti ng mga sistema ng impormasyon sa labor market, at pagtataguyod ng entrepreneurship ay mga mahahalagang hakbang tungo sa mas matatag na market ng trabaho. Ang kawalan ng trabaho sa Pilipinas ay nagreresulta ng pag-aalis ng mga Pilipino sa sariling bansa. Mas gugustuhin nilang magtrabaho sa ibang bansa dahil malaki ang kita at marami ang oportunidad na nakalaan sakanila, hindi tulad dito sa Pilipinas na sumosobra na ang oras ng pagta-trabaho nila ngunit kulang pa rin ang kanilang sweldo.

Isa sa maaaring gawin ng Presidente ay ang pagpapalakas sa agricultural sector. Agrikultural na bansa ang Pilipinas kaya maraming pagku­kunan ng trabaho. Buhusan ng support ang mga mag­­­sasaka para makapag-ani nang marami at sapat. Huwag hayaang makapasok ang mga impor­ted­ na gulay, prutas at maging ang mga isda at karne. Ang mga smugglers ang pumapatay sa mga local na magsasaka at nawawalan ng trabaho. Kung magagawa ito ni Pangulong Marcos ang pagpapaunlad sa sakahan, walang magiging tambay na Pinoy. Ang krisis sa underemployment sa Pilipinas ay nangangailangan ng agarang atensyon. Ito ay isang masalimuot na isyu na kaakibat ng pang-ekonomiya, pang-edukasyon, at panlipunang mga kadahilanan. Ang paglutas nito ay nangangailangan ng isang holistic na diskarte, kung saan ang mga stakeholder ay sama-samang nagdidisenyo at nagpapatupad ng mga komprehensibong estratehiya. Saka lamang tunay na mabubuksan ng kapuluan ang buong potensyal ng mga manggagawa nito at magtakda ng landas tungo sa napapanatiling at inklusibong paglago ng ekonomiya.